Rak kości - kostniakomięsak

Rak kości to każdy nowotwór złośliwy, który może rozwinąć się w tkance kostnej. Najczęstszym nowotworem kości jest kostniakomięsak (www.symptomat.de/Knochenkrebs). Guzy kości można zasadniczo różnicować w pierwotne nowotwory kości wywodzące się z tkanki kostnej, tj. z chrząstki, osteoblastów lub osteoklastów. Wtórne guzy kości są przerzutami. Te przerzuty do kości są częstsze niż pierwotne guzy kości. W większości zlokalizowane są w okolicy kręgosłupa. 80% przerzutów ma swoje źródło w raku prostaty, raku oskrzeli, raku piersi lub raku nerkowokomórkowym ( https://de.wikipedia.org/wiki/ ) (guz kości). Trzy główne postacie raka kości to: kostniakomięsak, chrzęstniakomięsak i mięsak Ewinga. Rak kości jest rzadką chorobą nowotworową.
W Niemczech jest 800 chorób rocznie ( https://www.onmeda.de/icken/bone-cancer.html ). Osteosarcoma jest najczęstszym pierwotnym złośliwym nowotworem kości. Rośnie agresywnie, niszcząc otaczającą kość i prawdopodobnie staw. Przerzuty pojawiają się wcześnie poprzez krwioobieg (krwiopochodne) do płuc. Do czasu postawienia diagnozy 20% osób dotkniętych chorobą ma już przerzuty, a około 60% ma niewidoczne mikroprzerzuty. W wyniku rozległej operacji z intensywną chemioterapią przed- i pooperacyjną można wyleczyć około 60 do 75% pacjentów. Ponieważ zmiana w genie RB odgrywa rolę w rozwoju nowotworu, u dotkniętych nią dzieci bardzo często rozwija się siatkówczak.
W Europie Środkowej zachorowalność wynosi około 0,2-0,3 na 100 000. Jest to zatem rzadki typ raka. Większość chorób występuje w grupie wiekowej między 10 a 25 rokiem życia. Mężczyźni częściej chorują niż kobiety. Osteosarcoma jest najczęstszym złośliwym guzem litym w okresie dojrzewania. Tworzą się głównie w pobliżu stawów w długich kościach rurkowych (udo, ramię, piszczel) szkieletu. 50% kostniakomięsaków znajduje się w pobliżu stawu kolanowego. 10% forma w pobliżu stawu barkowego. Lokalizacja w okolicy kości czaszki lub kręgosłupa jest rzadka ( https://de.wikipedia.org/wiki/osteosarcoma ).
Chemioterapia jest zwykle stosowana w leczeniu kostniakomięsaka. Kilka cytostatyków jest zwykle łączonych ze sobą. Celem chemioterapii jest zmniejszenie guza i zniszczenie wszelkich rozproszonych komórek nowotworowych, które mogą być obecne. Po tym następuje operacja usunięcia guza. Jeśli przerzuty są już obecne, należy je również usunąć chirurgicznie, jeśli to możliwe. Po operacji następuje chemioterapia. W niektórych przypadkach wykonuje się radioterapię. Dzieje się tak na przykład, jeśli guza i/lub przerzutów nie udało się całkowicie usunąć podczas operacji pomimo wcześniejszej chemioterapii ( https://www.apotheken-umschau.de/Knochen/Osteosarkom-Diagnose ).
Chondrosarcoma jest drugim najczęstszym złośliwym nowotworem kości, jego występowanie wzrasta wraz z wiekiem i osiąga maksimum około 6. dekady życia. Mężczyźni chorują częściej niż kobiety. Preferowana lokalizacja to kość miednicy i kość udowa blisko tułowia. Chrzęstniakomięsak powoduje niewielki ból, a przerzuty pojawiają się późno. Komórki chrzęstniakomięsaka tworzą macierz chrząstki. W przeciwieństwie do kostniakomięsaka nie tworzą żadnej substancji kostnej (osteoidu). Terapia chondrosacoma polega na wycięciu guza. Amputacje są konieczne tylko w przypadku postaci odróżnicowanych (wysoce złośliwych) i zajęcia stawów. Guz jest zwykle tylko nieznacznie wrażliwy na promieniowanie. Chemioterapia i radioterapia nie są skuteczne ( https://de.wikipedia.org/wiki/Chondrosarkom ).
Mięsak Ewinga jest wysoce złośliwym nowotworem kości, który pojawia się w dzieciństwie i okresie dojrzewania. Występuje głównie w jamie szpikowej dużych kości rurkowatych. Zazwyczaj dotyczy to dzieci i młodzieży do 15 roku życia. Mięsak Ewinga jest drugim po kostniakomięsaku najczęstszym złośliwym nowotworem kości. Wskaźnik zachorowań jest wyższy u chłopców niż u dziewcząt. W 60% przypadków mięsak Ewinga znajduje się w okolicy trzonu kości długich rurkowatych. Miednica jest zajęta w około 18% przypadków.
W około 8% przypadków znajduje się w okolicy żeber, rzadziej w łopatce i trzonach kręgów. Oprócz objawów kostnych istnieją również objawy pozakostne, ale są one rzadkie. Średni wiek zachorowania to 20 lat, a główną cechą jest bezbolesny obrzęk ( www.flexion.doccheck.com/de/Ewing-Sarkom ).
Leczenie mięsaka Ewinga wymaga głównie połączenia chemioterapii, radioterapii i operacji. Najpierw pacjent otrzymuje dziesięciotygodniową chemioterapię różnymi cytostatykami. Celem chemioterapii jest zmniejszenie i zabicie guza oraz wszelkich guzów wtórnych. Służy również do eliminacji małych guzów potomnych, których nie można wykryć metodami obrazowania. Po tym następuje operacja usunięcia guza.
Jeżeli lokalizacja guza lub stan zdrowia pacjenta uniemożliwiają operację, można zastosować radioterapię. W niektórych przypadkach może być konieczne połączenie chemioterapii i radioterapii. Nawet po całkowitym usunięciu guza zwykle pojawiają się guzy wtórne. Dlatego podaje się chemioterapię, aby zabić pozostałe komórki rakowe. Leczenie mięsaka Ewinga trwa około roku ( https://www.onmeda/Krankkeiten/Knochenkrebs.html ).
Ponieważ cytostatyki stosowane w leczeniu raka kości uszkadzają komórki nowotworowe i prawidłowe, stosunkowo szybko pojawiają się nudności, wymioty, gorączka, reakcje alergiczne, spadek ciśnienia krwi, arytmia serca i zapalenie żył. Zmiany krwinek, stany zapalne błon śluzowych, choroby przewodu pokarmowego z biegunką i utratą apetytu, wypadanie włosów, zmiany skórne, zaburzenia płodności, choroby płuc, wątroby i nerek występują z opóźnieniem ( https://www.dr- gumpert.de/html/chemotherapie_neben=effekten.html ).
Promieniowanie ma następujące ostre skutki uboczne: zmęczenie, wyczerpanie, nudności, bóle głowy, utrata apetytu, objawy skórne podobne do oparzeń słonecznych, przy napromienianiu przewodu pokarmowego: nudności, biegunka i wymioty -4536 ).
Inną metodą leczenia raka kości jest biologiczna terapia raka komórkami dendrytycznymi prezentującymi antygen. Jest to leczenie z kilkoma skutkami ubocznymi, które umożliwia własnemu układowi odpornościowemu rozpoznawanie i niszczenie komórek rakowych oraz zapobieganie nawrotom. Ta terapia jest przydatna w przypadku raka kości.