rak oskrzeli

Rak płuc (rak oskrzeli) jest złośliwym nowotworem zwyrodniałych komórek w oskrzelach. Każdego roku około 1,6 do 1,8 miliona ludzi na całym świecie diagnozuje raka płuc. Rak płuc jest najczęstszą przyczyną zgonów z powodu raka u mężczyzn na całym świecie i drugą najczęstszą przyczyną zgonów u kobiet po raku piersi. Istnieją 2 formy raka płuca: częstszy niedrobnokomórkowy rak płuca i rzadszy drobnokomórkowy rak płuca
( www.lungenkrebs-verständig.de ). Klasyfikacja histologiczna raka oskrzeli według WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) to: Rak drobnokomórkowy: rak owsa, typ pośredni, złożony typ komórek owsa (ok. 15%). Rak niedrobnokomórkowy (około 85%): rak płaskonabłonkowy wrzecionowaty, rak groniasty, brodawkowaty, gruczolako-pęcherzykowo-oskrzelikowy, lity z tworzeniem śluzu, rak wielkokomórkowy: rak olbrzymiokomórkowy, rak drobnokomórkowy. Inne rodzaje raka: rak gruczołowo-płaskonabłonkowy, rak mięsakowy, rak neuroendokrynny (NEC).  (Wikipedia
Główną przyczyną rozwoju raka jest dym tytoniowy, przy czym zarówno palenie, jak i bierne palenie jest niebezpieczne. Inne czynniki ryzyka to: azbest, związki arsenu lub pył kwarcu i niklu, wysoki poziom zanieczyszczenia powietrza, radon, predyspozycje genetyczne i blizny w płucach ( www.netdoktor.de ). Rak płuca można leczyć na wiele sposobów, w tym chirurgicznie i chemioterapią. Istnieją 3 różne podejścia terapeutyczne, które są stosowane pojedynczo lub w połączeniu: operacja usunięcia guza, chemioterapia i radioterapia guza. Rak płuc ma realną szansę na wyzdrowienie tylko wtedy, gdy jest sprawny. W zależności od rozprzestrzenienia się raka oskrzeli usuwa się jeden lub dwa płaty płucne (lobektomia, bilobektomia) lub nawet całe skrzydło płuca (pneumonektomia).Okoliczne węzły chłonne usuwa się pooperacyjnie (sekcję węzłów chłonnych śródpiersia). Rak płuca można również leczyć chemioterapią, najczęściej w połączeniu z innymi metodami leczenia. Można go wykonać przed operacją (chemioterapia neoadjuwantowa). Chemioterapia jest również podawana po operacji (chemioterapia adiuwantowa). Innym podejściem do leczenia raka płuc jest promieniowanie. Promieniowanie można podawać przed lub po operacji i często stosuje się je w połączeniu z chemioterapią (radiochemioterapia). W pojedynczych przypadkach przeprowadza się profilaktyczne napromienianie czaszki, aby zapobiec przerzutom do mózgu. Leczenie raka zależy od rodzaju nowotworu. Rak drobnokomórkowy oskrzeli rozwija się bardzo szybko i wcześnie daje przerzuty. Chemioterapia jest tutaj najważniejszą metodą leczenia. Często stosuje się również radioterapię. Chirurgię stosuje się tylko wtedy, gdy guz jest nadal bardzo mały i nie zaatakował jeszcze żadnego lub tylko kilku sąsiednich węzłów chłonnych. W momencie rozpoznania drobnokomórkowy rak płuca jest zwykle w zaawansowanym stadium. Niedrobnokomórkowy rak płuc jest najczęstszą postacią raka płuc (NSCLC = niedrobnokomórkowy rak płuc). Wszystkie niedrobnokomórkowe raki oskrzeli rosną wolniej niż drobnokomórkowy rak płuca i później dają przerzuty. Jednak nie reagują dobrze na chemioterapię. Jeśli to możliwe, przeprowadzana jest operacja. Jeśli nie ma możliwości całkowitego usunięcia guza, stosuje się promieniowanie. Chemioterapia wspomagająca może być podana przed i po operacji. Na bardzo wczesnym etapie samo promieniowanie może być wystarczające. Możliwe skutki uboczne chemioterapii to: nudności, wymioty, utrata apetytu, biegunka i bóle brzucha, wypadanie włosów, zaburzenia ukrwienia (niedokrwistość) i krzepnięcia krwi (zwiększona skłonność do krwawień), zwiększone ryzyko infekcji oraz ciężkie, uporczywe stany wyczerpania (zmęczenie). Skutki uboczne promieniowania obejmują zaczerwienienie, podrażnienie skóry, zmęczenie, nudności, wymioty, biegunkę i bóle głowy. Możliwe późne uszkodzenia to owrzodzenia skóry ( www.lungenkrebs.de ). Inną opcją leczenia raka są komórki dendrytyczne, które wywołują odpowiedź immunologiczną w organizmie. Istnieje wiele badań i rozpraw doktorskich, które potwierdzają jego skuteczność. Rak płuc reaguje również na leczenie komórkami dendrytycznymi. Leczenie jest dobrze tolerowane, ponieważ nie ma żadnych skutków ubocznych poza objawami grypopodobnymi, które ustępują w ciągu 48 godzin. Reumatoidalne zapalenie stawów zaobserwowano tylko w jednym przypadku.