καρκίνος όρχεων

Το καρκίνωμα των όρχεων είναι ένας κακοήθης όγκος των όρχεων που προσβάλλει κυρίως νέους άνδρες ηλικίας 20 έως 40 ετών. Ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για καρκίνο των όρχεων είναι οι όρχεις που δεν έχουν κατέβει (maldescensus testis). Το κύριο σύμπτωμα του όγκου των όρχεων είναι η ανώδυνη αύξηση του μεγέθους. Τα κακοήθη νεοπλάσματα των όρχεων ταξινομούνται ανάλογα με τον ιστό από τον οποίο προέρχονται. Το 95% των εκφυλισμένων κυττάρων είναι γεννητικά κύτταρα. Το 5% των υπόλοιπων όγκων σχηματίζεται από τον συνδετικό και τον υποστηρικτικό ιστό. Οι όγκοι των κυττάρων Leydig αποτελούν την πλειοψηφία της δεύτερης ομάδας. Οι όγκοι των γεννητικών κυττάρων διακρίνονται σε σεμίνωμα και μη σεμίνωμα.
Η πρόγνωση είναι καλύτερη για τα σεμινώματα παρά για τα μη σεμινώματα. Τα σεμινώματα έχουν μικρότερη τάση για μετάσταση (Wikipedia). Ένα σεμίνωμα προκύπτει από εκφυλισμένα πρόδρομα κύτταρα του σπέρματος (σπερματογονία). Αποτελεί το 53% όλων των όγκων γεννητικών κυττάρων. Η μέση ηλικία κατά τη διάγνωση είναι τα 40 έτη ( www.netdoktor.de ). Ο όρος μη σεμίνωμα περιλαμβάνει όλους τους άλλους βλαστικούς όγκους των όρχεων που προέρχονται από διαφορετικούς τύπους ιστών. Αυτά περιλαμβάνουν: όγκο του λεκιθικού σάκου, χοριοκαρκίνωμα, εμβρυϊκό καρκίνωμα και τεράτωμα ή την κακοήθη μορφή τερατοκαρκινώματος. Τα μη σεμινώματα αποτελούν περίπου το 47% όλων των όγκων γεννητικών κυττάρων.
Η μέση ηλικία κατά τη διάγνωση είναι τα 25 έτη. Όλοι οι όγκοι γεννητικών κυττάρων προέρχονται από έναν κοινό πρόδρομο. Ονομάζεται ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία των όρχεων. Τα νεοπλάσματα αναπτύσσονται πριν από τη γέννηση από εμβρυϊκά γεννητικά κύτταρα (γονοκύτταρα). Αναπαύονται στους όρχεις και αργότερα είναι δυνατή η ανάπτυξη σε καρκίνο των όρχεων. Οι ακόλουθες θεραπευτικές επιλογές είναι διαθέσιμες για τη θεραπεία του σεμινώματος μετά την πραγματοποίηση ορχεκτομής ή εάν δεν έχει υπάρξει ακόμη μετάσταση ή αποικισμός σε λεμφαδένες σε άλλα όργανα:
1) Περιμένετε - και - δείτε - στρατηγική: Δεν υπάρχει περαιτέρω θεραπεία, αλλά περιμένετε και βλέπετε από κοντά. Η θεραπεία τελειώνει εδώ στο 80% των ασθενών. Ωστόσο, περίπου το 20% έχει ήδη τους μικρότερους προσβεβλημένους λεμφαδένες στο πίσω μέρος της κοιλιάς. Υπάρχει περαιτέρω ανάπτυξη εδώ.
2) Προληπτική θεραπεία του σεμινώματος λόγω του κινδύνου υποτροπής: Εάν πρόκειται να μειωθεί ο κίνδυνος υποτροπής κατά 20%, μπορεί να χρησιμοποιηθεί προφυλακτική θεραπεία με ακτινοβολία και χημειοθεραπεία.
2α) Ακτινοβολία: Η ακτινοβολία πραγματοποιείται κατά μήκος της κοιλιακής αορτής, καθώς εκεί μπορεί να προσβληθούν οι λεμφαδένες.
2β) Χημειοθεραπεία: πραγματοποιείται ως μονοθεραπεία.
3) Άμεση θεραπεία για το σεμίνωμα: Αυτό συμβαίνει όταν: - Ο όγκος στον όρχι είναι μεγαλύτερος από 4 cm. – Ο όγκος έχει ήδη αναπτυχθεί στο δίκτυο των όρχεων (Rete testis).
Εάν υπάρχουν ήδη λεμφαδένες μεταστάσεις στην πίσω κοιλιακή κοιλότητα, διαμέτρου έως 5 cm, χρησιμοποιείται υψηλότερη δόση ακτινοβολίας. Εάν οι λεμφαδένες είναι πιο εκτεταμένοι ή αν υπάρχουν ήδη μεταστάσεις σε άλλα όργανα, χορηγείται κατάλληλη χημειοθεραπεία ( www.bonk-live.de ).
Στον καρκίνο των όρχεων του τύπου μη σεμινώματος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί χημειοθεραπεία ή στρατηγική επιτήρησης μετά από χειρουργική αφαίρεση του προσβεβλημένου όρχεως. Η ακτινοθεραπεία δεν χρησιμοποιείται σε μη σεμινώματα επειδή δεν είναι ή ελάχιστα ευαίσθητα στην ακτινοβολία. Ως πρόσθετο μέτρο μετά την αφαίρεση του όρχεως, είναι διαθέσιμη η αφαίρεση λεμφαδένων από το πίσω μέρος της κοιλιάς (η λεγόμενη οπισθοπεριτοναϊκή λεμφαδενεκτομή). Εάν ο καρκίνος των όρχεων είναι ακόμα σε πρώιμο στάδιο, δηλαδή περιορίζεται στους όρχεις, υπάρχει η επιλογή αναμονής με περαιτέρω θεραπεία (στρατηγική παρακολούθησης και αναμονή και δω ή στρατηγική παρακολούθησης).

Πραγματοποιείται στενός έλεγχος. Στην περίπτωση ενός μη σεμινώματος, η χημειοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί προληπτικά σε πρώιμο στάδιο. Εάν ο καρκίνος των όρχεων βρίσκεται σε πιο προχωρημένο στάδιο, στο οποίο έχουν ήδη σχηματιστεί μεταστάσεις σε λεμφαδένες μεγέθους έως και 5 εκατοστών, υπάρχουν 2 πιθανότητες:
1. Χρησιμοποιούνται τρεις κύκλοι χημειοθεραπείας και στη συνέχεια αφαιρείται χειρουργικά όποιος υπολειπόμενος όγκος υπάρχει ακόμα.
2. Αρχικά αφαιρούνται οι προσβεβλημένοι λεμφαδένες και, αν χρειαστεί, προστίθεται χημειοθεραπεία ( www.onmeda.de )

Στη θεραπεία τόσο του σεμινώματος όσο και του νιχημινώματος, η αφαίρεση ενός μόνο όρχεως (ημιευνουχισμός) δεν επηρεάζει τη σεξουαλικότητα και την ισχύ, ούτε την ικανότητα να γίνουν παιδιά. Κατά τη διάρκεια της ακτινοθεραπείας, η οποία χρησιμοποιείται για το σεμίνωμα, υπάρχουν προσωρινές διαταραχές στο γαστρεντερικό σωλήνα, ναυτία, απώλεια όρεξης, έμετος, διάρροια, σωματική αδυναμία, εξάντληση, αυξημένη ευαισθησία σε λοιμώξεις, τριχόπτωση και φλεγμονή της ουροδόχου κύστης και του δέρματος. Αυτά τα συμπτώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με φαρμακευτική αγωγή και θα υποχωρήσουν στο τέλος της θεραπείας ( www.krebsgesellschaft.de ).
Ο κυτταρικός όγκος Leydig είναι ο σημαντικότερος εκπρόσωπος των καρκινωμάτων που προκύπτουν από τον υποστηρικτικό και συνδετικό ιστό των όρχεων. Τα κύτταρα Leydig παράγουν τεστοστερόνη, διεγείροντας έτσι την παραγωγή σπέρματος, μεταξύ άλλων, και αποτελούν το ένα τρίτο των όγκων που προέρχονται από τον συνδετικό ιστό. Ο κακοήθης καρκίνος των όρχεων Leydigzell είναι εξαιρετικά σπάνιος. Ένα άλλο τρίτο των όγκων του συνδετικού και του υποστηρικτικού ιστού αποτελούν τα κακοήθη λεμφώματα (καρκίνος λεμφαδένα). Το τελευταίο τρίτο περιλαμβάνει μορφές καρκίνου των όρχεων από άλλα κύτταρα όρχεων και αποικισμό διαφορετικών τύπων καρκίνου στο σώμα (μεταστάσεις) ( www.netdoktor.de ).
Θα πρέπει να γίνεται ριζική ορχεκτομή για το κυτταρικό καρκίνωμα Leydig, οπισθοπεριτοναϊκή λεμφαδενεκτομή για διευρυμένους οπισθοπεριτοναϊκούς λεμφαδένες. Η χημειοθεραπεία δεν ανταποκρίνεται καλά στους μεταστατικούς όγκους των κυττάρων Leydig ( www.urologielehrbuch.de ).
Οι παρενέργειες της χημειοθεραπείας για τον καρκίνο των όρχεων περιλαμβάνουν επίσης φυσιολογικό ιστό που αναγεννάται σχετικά γρήγορα. Αυτό επηρεάζει κυρίως τους βλεννογόνους του στομάχου και των εντέρων, το σύστημα αιμοποίησης στο μυελό των οστών και τα κύτταρα της ρίζας της τρίχας.
Πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ναυτία, έμετος, διάρροια, τριχόπτωση, αυξημένη ευαισθησία σε λοιμώξεις και αναιμία. Ανάλογα με τον τύπο και τη διάρκεια της θεραπείας, μπορεί να εμφανιστούν και άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως επιδείνωση της ακοής, μούδιασμα σε χέρια και πόδια, διαταραχές γεύσης, δερματικές αλλαγές και διαταραχή της λειτουργίας των νεφρών και των πνευμόνων. Δεδομένου ότι τα φάρμακα επηρεάζουν επίσης τα κύτταρα των όρχεων που παράγουν σπέρμα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα διαλείπουσας υπογονιμότητας. Δεδομένου ότι η βλάβη στο γενετικό υλικό από τη θεραπεία δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς, οι ασθενείς θα πρέπει να απέχουν από την απόκτηση απογόνου τα πρώτα 2 χρόνια μετά τη θεραπεία ( www.krebsgesellschaft.de ).
Μια άλλη μέθοδος θεραπείας είναι τα δενδριτικά κύτταρα. Η θεραπεία με δενδριτικά κύτταρα είναι επίσης δυνατή για τον καρκίνο των όρχεων. Τόσο η μονοθεραπεία με αυτόλογα δενδριτικά κύτταρα όσο και η συνδυαστική θεραπεία με χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία είναι αποδεκτές. Οι παρενέργειες των εν λόγω θεραπειών μειώνονται και το ανοσοποιητικό σύστημα ενισχύεται.