καρκίνο του παχέος εντέρου

Είναι σχετικά σπάνιο και αποτελεί το 1 έως 2% όλων των κακοήθων όγκων. Στους ενήλικες, το νεφρικό καρκίνωμα είναι το πιο κοινό σε ποσοστό 90%, που προέρχεται από τα εγγύς σωληνάρια  (επιθηλιακά κύτταρα) σβήνει. Τα νεφροβλαστώματα, τα λεμφώματα και τα σαρκώματα εμφανίζονται στην παιδική ηλικία. Τα μη μεταστατικά νεφροκυτταρικά καρκινώματα αφαιρούνται χειρουργικά. Τα τοπικά ανεγχείρητα ή μεταστατικά νεφροκυτταρικά καρκινώματα αντιμετωπίζονται με φάρμακα (Wikipedia). Ωστόσο, η χημειοθεραπεία δεν δείχνει καμία επιτυχία στη θεραπεία. Χορηγούνται φάρμακα που αλλάζουν ή μπλοκάρουν ειδικά τον μεταβολισμό των καρκινικών κυττάρων, με τον όγκο να μην μπορεί να αναπτυχθεί περαιτέρω. Μια άλλη θεραπευτική επιλογή είναι η ανοσοθεραπεία. Δραστικά συστατικά όπως η ιντερφερόνη άλφα ή η ιντερλευκίνη-2 διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα με τέτοιο τρόπο ώστε να αναγνωρίζει, να επιτίθεται και να εξαλείφει τα καρκινικά κύτταρα. Ο όγκος δεν αναπτύσσεται περαιτέρω. Ωστόσο, αυτή η ανοσοθεραπεία είναι επιτυχής μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις. Μια άλλη μορφή ανοσοθεραπείας είναι τα δενδριτικά κύτταρα. Το νεφρικό καρκίνωμα και το μελάνωμα ανταποκρίνονται καλύτερα στα δενδριτικά κύτταρα όλων των καρκίνων. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες είναι μικρές και εμφανίζονται κυρίως με τη μορφή συμπτωμάτων που μοιάζουν με γρίπη. Η ακτινοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί εάν υπάρχει ήδη μετάσταση. Πάνω από όλα, θα πρέπει να ανακουφίζει τα συμπτώματα του ασθενούς, αν και η θεραπεία δεν είναι δυνατή με αυτό ( netdoktor.de ).